Gecenin son saatleri aslında yazacak hiçbir şey yok sevgili K. gene de işte bir şeyler karalamak zarureti hissettim. Tahmin ettiğim gibi hala yazmadı ve belki de hiç yazmayacak. Tüm yaşattıklarına rağmen ona olan alakamın hala aynı şiddette sürüyor olması çok ilginç. İçten içe biliyorum ki benim gibi dengesiz birini bir başkasının sevebilme ihtimali neredeyse imkânsız. Hadi sevdi diyelim, aklımda ve yüreğimdeki yerini muhafaza ettiği sürece ben bir başkasını sevebilecek miyim? Bu aşk meşk işi de nereden çıktı anlayabilmiş değilim. Oysa otuz küsur seneden beri pekâlâ tek başıma idare edebiliyordum. Tüm suçlusu sensin K. sen olmalısın. Öyle ya, onunla tanışmamız senin vesilenle olmamış mıydı? Hatta ömürleri kısa sürse de ufak bir fanusta Kafka ve Milena adında iki Japon balığımız bile olmuştu. Kafka şu siyah patlak göz diye tabir ettiklerimizdendi. Fanus öyle ufak olmalıydı ki- ben görmedim- işte pek uzun sürmemişti saadetleri ve garip ilk ölen Kafka’ydı. Şu içinde yaşadığımız yerkürede öyle bir daralmaya havasız kalmaya başladı ki daha fazla dayanabileceğimi pek sanmıyorum.
İyi geceler diliyorum sevgili K.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder